Fotoğrafçı Barış Yorulmaz ile Mülakat

Kimsenin kendisine emek vermediğini, ne öğrendiyse kendi çabalarıyla öğrendiğini "hissettiğim" genç fotoğrafçı... Bir fotoğraf sanatçısı adayı...

Hiç aklımdan çıkmayan bir anekdotu burada paylaşmak istiyorum: Bir gün bürosundayım Barış'ın; bir müşterisi nişanlısıyla birlikte gelmişti Mutluluk Fotoğrafçısı'na. Emeğine talip olduğu kardeşimi genç bulmuş olacak ki "Fotoğrafçılık eğitimi aldınız mı?" diye sordu, bir kaşını kaldırarak. Yani sorulur elbette; fakat nişanlısı hanımefendinin yanında bu garip yüz ifadesiyle böyle sormak... Barış'ım hiç mimik kullanmadan ve son derece kibar bir ses tonuyla şu cevabı verdi: "Fotoğrafçılık eğitimi de veriyorum..."

* * *

Abdulkadir Öğdüm: Deklanşör'ün yükü sence nedir Barış? Fotoğrafçılık sanatını icra niyetiyle veya gelir elde etmek için bu düğmeye dokunanların haricinde birine sorsam bu soruyu "Sağ elimin işaret parmağının ucu." cevabını beklerim, eğer o kimse solak değilse. Çünkü böyledir. Fakat ben senin bu düğmeye dokunmadan önce, gönül-zihin-göz hattında işleyen trafiğin nasıllığını ve niceliğini merak ediyorum.

Barış Yorulmaz: Öncelikle hoş geldin abi. Benim ilk fotoğrafa başladığım zaman lise dönemlerimdi. Fotoğrafın benim için hiçbir zaman maddi anlam taşımayacağını o dönemlerde anlamıştım. Benim için bir tutku, bir yaşam tarzıydı. Bu her zaman da öyle devam etti. Seyahat esnasında, gündelik gezilerimde, ticari amaçlı çekimlerimde hep bir heyecan kaplar içimi. "Daha iyi nasıl yaparım, bunu vizörümde nasıl görürüm?" diye sürekli farklı açı ve ışık bakarım.

Abdulkadir Öğdüm: Nisan 2012'den iki yıl kadar sonrasına kadarki dönemde birlikte mesai yaptığımız zaman içerisinde fotoğraf ve fotoğrafçılık üzerine sohbetlerimiz oluyordu ve Erzurum Fotoğrafçılık Kulübü adında kurucusu olduğun bir sosyal medya sayfasından bahsediyordun. O dönemden bugüne neler kattı sana zaman? Daha doğrusu, sen zamanını ve imkânlarını nasıl yönettin? Ve kulüp hakkında söylemek istediklerin...

Barış Yorulmaz: Abi bu tamamen bir arayış sonucu kurulan bir kulüptür. Fotoğrafçılıkla uğraşan kişilere ulaşma isteğim beni internet üzerinde arayışlara itti. Bu konuda pek yapılmış çalışma görmediğim için "Neden ben yapmıyorum?" dedim. İlk başlarda sosyal medya üzerinden çalışmaya başladım. Benimle aynı fikirde olan kişilere ulaştım. Sonra etkinlik ve söyleşiler yapmaya başladık. Umduğumdan daha fazla sayıda kişiye hitap ettik. Farklı meslek gruplarından insanlarla tanıştım ve hala daha devam ediyoruz. İşimle beraber kulüp faaliyetlerini de devam ettirdim. Tabiri caizse, fotoğrafçılıkta hissettiğim ruhu kattım. Şehrimizde bu tür çalışmalara pek destek bulamasam da bundan son derece mutluyum ve kulüp faaliyetlerini sürdürmeye devam edeceğim.

Abdulkadir Öğdüm: Bilirsin, benim sanatsal ilgi alanım şiir. Böyle olunca diğer sanat dallarında sunulan eserlerde de hep bir şiir kokusu veya sedası arıyorum. Bulunca da beğeni duygusu hâsıl oluyor o esere karşı. Şimdi şu soruyu sana yöneltmeme sebep olsan sensin; çünkü yakın zamanlarda gözden kaçmayacak bir yoğunlukta "şiir" kelimesi ve mısralar görüyordum sayfanda: Şiir ile fotoğraf arasında nasıl bir ilişki hayal ediyor veya kuruyorsun?

Barış Yorulmaz: İnsanların her birinin içerisinde farklı bir sanat dalına ilgi vardır. Veya birebir bu işi yapmışlığı vardır. Bunu herkesin söylemek istediklerini farklı sanat dalıyla anlatma çabası olarak görüyorum. Konuşma veya yazma yeteneği çok olan biri değilim abi, bilirsin. Ben de fotoğraf çekerek huzur buluyorum ve kendimi anlatıyorum. Bunu diyebilirim.

Abdulkadir Öğdüm: Mutluluk Fotoğrafçısı... Bu isim benim aklıma babamla birlikte işlettiğimiz mütevazı matbaayı, o kâğıt kokulu yılları getirdi. 1994'ten 2011'e kadar emek verdiğimiz dükkânımızda en çok düğün davetiyesi basardık. Bir anlamda biz de "mutluluk matbaacısı" olmuştuk demek ki. Belki Erzurum'un en az kazanan matbaasıydı bizimki; fakat biz de mutluyduk... Şimdi sen Barış... İnsanların mutluluğu, heyecanı ve nadiren de olsa stresi nasıl yansıyor sana? Mutluluk anlarını fotoğraflayınca neler düşünüyor, neler yaşıyorsun?

Barış Yorulmaz: Yaptığım iş insanların en mutlu günlerini fotoğraflamak olduğu için "Mutluluk Fotoğrafçısı" ismini kullanıyorum. Fotoğraf çekimi esnasında elimden geldiği kadar müşterinin eğer sorunu varsa bu sorunlarını unutturup mutlu günlerini en iyi şekilde fotoğraflamaya çalışıyorum. Bunun da çekim esnasında gözden kaçmıyor olduğunu düşünüyorum. Sonrasında bu anları bile mutlu bir şekilde hatırlıyoruz.

Abdulkadir Öğdüm: İnsanların en çok beğendiği fotoğrafların kadrajına genelde nelerin girdiği konusunda vasat üstü ilgisi olan herkes yorum yapabilir: Gün batımları, eski evler ve eşyalar, insan yüzleri, dağlar, çiçekler, deniz, kuşlar ve daha birçok obje... Neden sence? Neden en çok bunları fotoğraflarız? Ve senin fotoğraflamaktan en çok haz duyduğun objeler nelerdir? Bana "insan yüzleri" cevabını vereceksin gibi geliyor; bilmiyorum ki doğru hissetmiş miyim?

Barış Yorulmaz: Beş yıl olmuş tanışalı. Bir insanı yürekten tanırsın ya, içini bilirsin ya, sende öylesin abi. Benim fotoğrafta görmek istediğim kompozisyon insan ile doğa, manzara, mimari eserler... Bunları birlikte kullanmak... Sadece mimari yapıyı anca farklı bir kadrajdan alırız ve en fazla fotoğraf üzerine yapım tarihi falan konuşulabilir. Ama insan varsa fotoğrafta, yüz ifadesinden giydiği kıyafete kadar konuşulabilir. Bu da fotoğrafa kompozisyon zenginliği katar. Özetle, çektiğim karelerde mümkün olduğu kadar insan da olmasına dikkat ediyorum.

Abdulkadir Öğdüm: Benim yavru kargayı biliyorsun. 300 TL'ye almıştım üç yıl kadar önce. İlerletirim, daha iyisini de alırım dedim ama öylece kaldı. Beni geç. Belki bir yıl sonra "kaldığım başlangıçtan" devam ederim. Şimdi düşündüğüm şu: Fotoğrafçılıkta teorik ile pratiği paslaştırarak yol kat etmek gerekir. Sorum ise şu: Bu seyahate hangi noktadan, nasıl bir araçla başlamak ve nasıl bir güzergâh izlemek gerekir?

Barış Yorulmaz: Abdulkadir Abi, dediğin gibi... Araba kullanmaya ucuz bir arabayla başlayıp yeterince öğrendikten sonra, kullanma amacına uygun tip ve özelliklerde bir araba alırsın hani. Benim tavsiyem de, herhangi bir makineyle görüş açısını zenginleştirdikten sonra uygun bir makine ve lens alınmasıdır. Öte yandan, "iyi makine iyi fotoğraf çeker" mantığı tamamen boştur. Çünkü fotoğrafı gören iyi bir gözdür. Fotoğraflarına, kadrajlarına ve makinene bakıyorum; anlatmak istediğimin örneği ve ispatı sensin abi. :)

Abdulkadir Öğdüm: İnternetin ve bağlı olarak sosyal medyanın bu derece hayatımızda olduğu bir dönemde, amaca kısmen de olsa ulaşmak anlamında bir sanal fotoğraf sergisi, gün ve mekân sınırına takılmaksızın pek âlâ açılabilir. Fakat gerçek bir ortamda basılmış ve çerçevelenmiş kâğıtlarla bir sergi açmak elbette sanal ortamla kıyaslanamaz. Kişisel bir fotoğraf sergisi açmayı düşündün mü? Veya kulübünüzle birlikte böyle bir faaliyetiniz oldu mu?

Barış Yorulmaz: Kanayan yarama dokundun abi. Birçok kere açmak istediğiyle çalıştıysam da nasip olmadı. Bunun sebebi, şehrimizde daha çok tanıdıklarının olmamasıdır. Sergi açma maliyetlerini falan halledince en kısa zamanda sergiye davetiyeni yollayacağım. :)

Abdulkadir Öğdüm: Eyvallah Barış. Vakit ayırdığın için teşekkür ederim. Benim sormak istediklerim bu kadar. Senin eklemek istediklerin varsa memnuniyetle... Sonrasında sözü kadrajına girmiş birkaç fotoğrafa bırakacağız. Bakalım onlar bize neler anlatacak?

Barış Yorulmaz: Eklemek istediğim tek şey şu: İyi ki varsın. İyi ki senin gibiler bu şehirde var abi. Sanata ve sanatçıya olan ilgisizlik her ne kadar rahatsız etse de, sayı olarak az olsa da aynı kafadan insanların varlığı mutlu olmamıza yetiyor. Bu vesileyle, bu alandaki bütün çalışmalarına ben de destek vereceğimi bildiriyor olayım.

Abdulkadir Öğdüm: Kardeşim benim. Çok teşekkür ederim. Sen de iyi ki varsın...

* * *

Barış Yorulmaz Kimdir?

27 Şubat 1989 tarihinde Erzurum'da doğdu. İsmi doğduğu hastanedeki hemşirelerin isteği üzerine Barış konuldu. İlkokulu Kurtuluş İlkokulu'nda, ortaokulu Ömer Duygun'da, liseyi Erzurum Ticaret Meslek ve Anadolu Ticaret Meslek Lisesi'nde okudu. Fotoğraf çekmeye ortaokulu liseye bağlayan yaz tatilinde başladı. İlk yıllarında ticari amaç gütmeden farklı tarzlarda fotoğraflara ağırlık verdi ve bu yönde çekimlerine devam ediyor. İstanbul ve Antalya gibi şehirlerde fotoğrafçılık alanında profesyonel deneyim edindi. 2012 senesinde kendi fotoğraf ajansını açtı. Mutluluk Fotoğrafçısı ve Erzurum Düğün Fotoğrafçısı markalarıyla hizmet vermeye devam ediyor.

Barış Yorulmaz fotoğrafları için tıklayınız.

Kaynak: www.deruniyet.net