Refik Durbaş, Şair ve Gazeteciydi!

74 Yaşında İstanbul'da Dünya Hayıtına Gözlerini Yumdu!

Erzurumlu şair Refik Durbaş, 30 Kasım 2019'da rahatsızlanınca, Medeniyet Üniversitesi Eğitim ve Araştırma Hastanesi'nde yoğun bakıma kaldırıldı. Tüm müdahalelere rağmen Refik Durbaş 74 yaşında dünya hayatına gözlerini yumdu.

Şair ve gazeteciliği ile bilinen Refik Durbaş diyaliz ve akciğer tedavisi görüyordu.

Refik Durbaş kimdir?

10 Şubat 1944'te Erzurum'un Pasinler ilçesinde doğdu.

Liseyi İzmir'de bitirdi. İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü'ndeki öğrenimini bitirmeden ayrıldı. 1965-1968 arasında çeşitli işlerde çalıştı.

İlk şiiri İzmir'de Ege Ekspres gazetesinin sanat sayfalarında yayınlandı. Devinim, Gösteri, Sanat Olayı, Soyut, Papirüs gibi dergilerdeki şiirleriyle dikkat çekti. Arkadaşlarıyla birlikte 1962-1964 arasında Evrim dergisini, 1967'de de Alan 67 dergisini yayınladı.

1971'de ilk şiirlerini Kuş Tufanı adlı şiir kitabında topladı. 1972-1974 yıllarında Yeni A dergisinin yazı işleri müdürlüğünü yaptı. Gazetelerde sanat sayfaları hazırladı. 1992 yılında Cumhuriyet gazetesinden emekli oldu. Ardından, köşe yazarı olarak değişik gazetelerde çalışmalarını sürdürdü.

İkinci Yeni esintisi ile başladığı şiir yaşamı, zamanla toplumcu yönelim kazandı. Kendine özgü dili ve benzetmeleriyle, baştan beri tavrını ve varlığını keskinleştiren, anlam kadar biçime de önem veren şiirler yazdı. Çarşıların, işçi kızların, pazar yerlerinin, çay evlerinin dünyasını yansıtan şair olarak tanındı. Şiirinde günlük konuşma dili içine ustaca serpiştirilmiş eski sözcükler de kullandı.

Şiirleri

Kuş Tufanı (1971);
Hücremde Ayışığı (1974);
Çırak Aranıyor (1978);
İkinci Baskı (1979);
Çaylar Şirketten (1980);
Denizler Sincabı (çocuklar için şiirler, 1982);
Kırmızı Kanatlı Kartal (çocuklar için şiirler, 1982);
Nereye Uçar Gökyüzü (1983);
Siyah Bir Acıda (1984);
Bir Umuttan Bir Sevinçten (1984, toplu şiirler 1);
Yeni Bir Defter-Şiirler-Meçhul Bir Aşk (1985);
Adresi Uçurum (1986, toplu şiirler 2);
Geçti mi Geçen Günler (1989);
Menzil (1992);
Kimse Hatırlamıyor (1994, toplu şiirler 1);
Nereye Uçar Gökyüzü (1994, toplu şiirler 2);
İki Sevda Arasında Kara Sevda (1994);
Tilki Tilki Saat Kaç (1995);
Düşler Şairi (1997);
İstanbul Hatırası (1998);