Herbiri Şahsına Münhasır Erzurum'un Renkli Simaları ve lakapları
Şahsına Münhasır Erzurumlu Simalar ve Lakapları
Herbiri Şahsına Münhasır Erzurum'un Renkli Simaları
Renkli simaları, farklı davranışları, ortaya çıkardıkları ürünleri, giydikleri elbiseleri, delimi yoksa velimi oldukları bilinmeyen kişilikleri...
Şekerci Sadi, Keteci Cemal, Barcı Eğer, Palavracı Teyo Pehlivan, Gullebi Turan, Deli Teksas Nusret, Omo Kemal, Tebrizkapılı Deli Abdo, Kasap Mustafa, Tebrizkapı'da Eşo, Cin Çuldali, Tebrizkapıda Pottik Şefiğe, Uzun Melehe, Dolma Nene, Tebrizkapıda Foter Sabri, Naylon Rebiye,Çırçırlı Deli Efo, Aşkaleli Deli Halis, Narman mahalleli Deli Muhlis, Deli Elo, Deli Esat, Deli Şamil Emi, Deli Emin Muzo,Tebrizkapılı Deli Durak,Yenikapılı Deli Heyro,Yenişehirli Deli Cevat, Yoncalıklı Deli Hurşit, Tebrizkapılı Gariban Binali, Deli Sacit, Şıloppo, Ölü Yiyen Faruk, Cakkıl Naime, Sucu Naim, Godo Şeref, Jilet Necmi, Kor Behçet, Beton Memmet, Darto Selettin, Metire Muhlis, Ustura Aydın, Gavurboğanlı Serhoş Kırdan, Hırğız Yaşar, Gazeteci Şefiğe, Dolma Nene, Naylon Rebiye, Kassap Kemal, Cin Cayide, Gokko Fuat, Nare Ebubekir, Jiletçi Şeref, Çatlı Mamo, Murat Paşalı Mökkem, Gez Mahalleli Binbaşı Hikmet, Kahveci Komposti, Kata Lütfü, Şiğo Levet...
Gazeteci Şefika
Çok kısa boylu bir kadındı(1.20 cm idi). Siyah saçlarını iki yandan örerdi. Zabıta elbisesi ile gezerdi. Çifte minareli medresesinin tam karşı yokuşundan kaleye çıkışta sağ tarafta belediyenin yaptığı 1+1 evde 20 kadar köpek ve iki kat fazlası kedilerle o evde yaşadı.Kedi ve köpeklerin anneleri gibi gün boyu topladığı para ve yiyeceklerle onları yaşatmaya adamıştı kendisini. Çocukluğumuzun ve tüm Erzurum'un sevgisini kazanmış, kendisi ve Erzurum ile barışık yaşadı. Onu tanımayan yoktu.Yalnız yaşamında Erzurum'a hoş bir sada bıraktı. Allah rahmet eylesin. (Cahit Hınıslıoğlu, Zühra Hanay İlkbahar)
Kata Lütfü
Her ölenin tabut ve teneşirini taşırdı. (Enver Değirmenci)
Bir döneme ismi kazınanlardan Omo Kemal
"Onu "Balaba'nın omosu" der kızdırırdılar... İlk hatırladığım sanırım 5 yaşlarındaydım; bir büyük abim herkes kızdırıyor ne olduğunu bilmeden "lavabonun omosu"der... Omo elinde koca kiremit üzerine yürür... O 7-8 yaşlarında çocuk... Rahmetli Tayyar amca (Yılmaz) elinden kurtarır "o çocuk bilmedi " diye... Hep korkmuşumdur... Allah rahmet eylesin" (Ayşe Neslihan Hatunoğlu)
Yorum Yazın