Erzurum Değerlerinden!
 

1967 yılında Erzurum’un Aşkale ilçesine bağlı Abdalcık köyünde dünya hayatına gözlerini açan şair Gürbüz Papağan, ilkokulu köyünde okur.  Orta Okulu Aşkale ilçe merkezinde okuyan Papağan, lise yıllarında yaşadığı kaza ve zamanın şartları ile eğitimini devam ettiremedi.
 

Bir söyleşide, ‘Hayatımda en çok huzur bulduğum yer köyümdür’ ifadeleri ile ata toprağına olan saygısını ve bağlılığını dile getiren Erzurumlu şair hece ölçüsü ile şiirler yazdı ve 6 kitap kaleme aldı.

26 Haziran 2020 tarihinde dünya hayatına gözlerini kapayan Gürbüz Papağan için Erzurumlu Tarihçi Muzaffer Taşyürek, “Erzurumun güzel insanlarından şair Gürbüz Papağan vefat etmiştir. Allah rahmet eylesin. Makamı cennet olsun. Ailesine, dostlarına baş sağlığı ve sabır diliyorum” paylaşımı yaptı.

Bir diğer Erzurumlu değerlerden İnşirah Kitap Evi işletmecisi Nizamettin Korucu şu paylaşımda bulundu;

‘İyi insanlar iyi atlara bindi gittiler’ demiş bir başka şair.
Güzel insan, tam bir Erzurum Dadaşı. Yüreği, gönlü zengin,misafir perver, dost insan. Erzurum'un Kandilli'deki gülüydü.Hece ölçüsü ile yüzlerce şiir yazdı. Bu şiirlerini kitaplarda yayınlattı. Bir zamanlar Facebook’ta güne onun şiirleriyle başlardık. Onu seviyorduk oda bizi seviyordu. Tabiat insan sevgisi dolu bir koca yürekti.
Allah ( C.C. ) rahmet eylesin…”

Gürbüz Papağan Şirlerinden…

AŞK SİNEDE YANAN KÖZ OLMALIDIR

İnsanı hor görmek yakışık almaz,
Engin gönül tatlı söz olmalıdır,
Çalıp söylemekle aşıklık olmaz,
Aşk sinede yanan köz olmalıdır,

Yetim ile öksüz ile gülen ses,
Ayrılığı yoksulluğu bölen ses,
Beyaz, pembe, al güllerden gelen ses,
Sevgi ile bakan göz olmalıdır,

Kara göz üstünde hilâl ebrular,
Hatem yüzlerinde melek nuru var,
El ayak kınalı o servi boylar,
Güzelde birazda naz olmalıdır,

Umutla Baki’nin gül goncasına,
Sabırla Eyyub’un kalp ağrısına,
Uyup Mevlana’nın gel çağrısına,
Her yokuşun sonu düz olmalıdır,

Kaderde gani ol hayatta mesut,
Okut oğlun kızın, cehle ışık tut,
Her ağaran şafak yeni bir umut,
Her kışın sonunda yaz olmalıdır,

Vatan sevdasıyla yorulan kafa,
Erlik meydanında geçen ön safa,
Mertlik yürek ile bakılmaz lafa,
Yiğidin ardında iz olmalıdır,

GÖNÜLDEN GÖNÜLE VARMAYA GELDİM

Şu darı dünyada budur ahvalım,
Damladan damlayım ırmağa geldim,E

zelden ebede gider yollarım,
Gönülden gönüle varmağa geldim,

Dağıldı karanlık kalmadı zarım,
Güneşin doğduğu bir çağa geldim,

Yeniden can buldu dalım, budağım,
Açıldı rengarenk yaprağa geldim,

Firkat-ı ah ile geçti devranım,
Hasretle bu şanlı otağa geldim,

Tutuşan gönüle ne gam sultanım,
Ümitle bugün son durağa geldim,

Hakkınızı helal edin dostlarım,
Gürbüz üm sine-i torağa geldim,

YAPAYALNIZIM

Şu koca dünyada yapayalnızım,
Yar seni bir yerde bulamıyorum,
Gece divaneyim deli gündüzün,
Vallah kimselere diyemiyorum,

Ne mektubun gelir nede haberin,
Dayanamaz buna körpe yüreğim,
Kanadı kırılmış kuşlar gibiyim,
Bir türlü yanına gelemiyorum,

Sen gelende ne dert ne gam kalırdı,
İçli bakışların derman olurdu,
İçimde bir ışık yanar dururdu,
Şimdi karanlıkta duramıyorum,

Biçareyim yandım aşkın oduna,
Varamadım bu dünyanın tadına,
Halim arzeyledim pirtler katına,
Her nedense murada eremiyorum,

Birinci kitabımdan- DE HELE-

Kaynak: Gürbüz Papağan Sosyal Medya Hesabı