"Rus istilalalarından birinde Ahıska taraflarından Erzurum'a göç eden bir ailedendir. 1775'te doğmuştur.

Erzurum medreselerinde okuyan Ahmet Dursun Natıkî ""Koca Müftü"" lakabıyla Erzurum'da müftülük yapmış, 1863'te Erzurum'da vefat etmiştir.

Rivayetlere göre, 93 Harbi'ndeki istilada mezar taşı Ruslar tarafından götürülürken, kavuğu pek büyük olduğundan kırılmıştır.

Eserlerinde Nâtık ve Nâtıkî mahlaslarını kullanmıştır.

Aruz ve hece vezninde yazdığı şiirleri kadar, hazırcevaplılığı ile de ün yapmıştır.


Derunım dağ dağ üzre nedendir bilmedim Ya Rab
Safâda nar nar üzre nedendir bilmedim Ya Rab
Muhassal kendi kendimden usandım bu cihan içre
Bu gönlüm har har üzre nedendir bilmedim Ya Rab

Devalar eylemiş her derde ol şuh
Safâlar eylemiş her yerde ol şuh
O şuhun ruhları al üzre olmuş
Lebi handan ile perverde ol şuh

Aşkına hayrane gelmiş mest ü hayran bu gice
Aşıkane keşf-i raz it, eyle nalan bu gice
Andelibi bîneva olmaz bu esrarı habir
Gülşeni bağı melâhat oldu ihsan bu gice
Kıble-i mihrabına baş indirüb kıldım sücûd
Sanki ol mülki ebedden geldi rıdvan bu gice

Her ne denlu men' iderse vaizi nasıh seni
Bakma anın Sözüne bir suret-i zibaye bak"