"Osman Emi, kışın, tezekleri şehre götürüp satmak için kızağına yükler. Osman Eminin oğlu babasının şehre gideceğini anlayınca:

-Baba ne olur beni de cötür. Elin ayağın öpim, ben de şehri cörim, diye yalvarır.

Bu yalvrmalara dayanamayan Osman Emi, oğlunu kızağın üzerindeki tezeklerin üstüne oturtur ve atları kamçılar. Sabah erken yola çıktıkları için hava karanlıktır. Bir müddet yol aldıktan sonra arkadan bir başka kızaklı köylünün bağırtısını duyar:

-Hemşerim çocuk düştü, çocuk düştü yavaşla!
Osman Emi Sesi duyunca kızağı durdurur ve kızaktan düşen oğlunu görünce umursuzca şöyle der:

-Ola, ben de sandımçi tezeç düşdi!.. "